TIJD

Tijd is een buisje

Daarin schud je heen en weer

Een puntig steentje als begin

Prik je overal in

Honderdduizend keer

Na verloop van tijd

Door al je tegenslagen

Door piepen en klagen

Raak je hier en daar

Zelfzucht en wat puntjes kwijt

Geboren in een kreet van pijn

Gedragen door de tijd

Mooi mild en rond

Ben je al je stekels kwijt

En met een zucht van verlichting

Is alles afgerond