MIJN GOD WAAROM HEEFT U MIJ VERLATEN

 

Er word mij vaak gevraagd wanneer ik met zen begonnen ben.

Maar interessanter is wat de aanleiding is, het is opvallend hoeveel personen die een religieuze opvoeding hebben gehad in aanraking met zen zijn gekomen.

Bij mij was dat niet veel anders, de christelijke indoctrinatie heeft er bij mij flink ingehakt en heeft mij tot mijn 30e parten gespeeld.

In mijn pubertijd begon ik te rebelleren, rationeel was god, sinterklaas en de duivel dood.

Emotioneel was dat een heel ander verhaal vanaf mijn 16e ben ik constant in gevecht geweest met god en de duivel, een Koan die ik pas op mijn 30e doorbrak.

In mijn opvoeding kwam vriendschap nooit ter sprake mijn ouders zijn door de oorlog platgeslagen en gezag was heilig.

De buiten wereld was eng en zondig.

Toen er een keer politie aan de deur kwam die mij wilde spreken omtrent (een vriend) die was opgepakt, wilde mijn vader mij bijna zelf naar het politiebureau brengen.

Mijn repliek was: ‘Als ze me nodig hebben dan zoeken ze me maar, ik ben geen verrader’.

Er moest van alles, de zondagsschool, later kinderkerk en catechisatie, de zondagen waren dood er

mocht niets.

En toch……...je komt niet op het idee om uit een gevangenis te breken als je niet weet dat je in een gevangenis zit.

Ik snakte naar vrijheid en was niet in het gareel te houden, maatschappelijke grenzen ik ging er moeiteloos overheen.

Ik begreep niet wat vrijheid was ik verwarde het met tuchteloosheid.

Op mijn 17 e was ik matroos op een binnenvaartschip, dat is toch een vrijgevochten bestaan.

Toch niet de schipper gebruikte mij als loonslaaf er moest van alles.

Om kort te gaan ik ben in Manheim zonder 1 rooie cent van boord gestapt en liftend terug richting Holland gegaan. Mijn idee over vrijheid had alweer  een deuk opgelopen.

Onderweg kwam ik een Amerikaanse deserteur tegen die al enige jaren door Europa zwierf en de kneepjes van zwerven goed onder de knie had.

We trokken een tijd samen op en hij gaf mij een boekje wat ‘On the road’ hete wat wel handig voor me zou zijn.

Ik kon wel wat overeenkomsten ontdekken met wat wij aan het doen waren.

Mijn honger naar vrijheid werd alleen nog maar meer aangewakkerd.

Rond mijn twintigste was ik naar India gelift en trok in Leh van de ene naar het ene naar het andere klooster. Ik werd overal vriendelijk ontvangen maar ook weer resoluut weg gestuurd.

Maar ja wat wist ik nou eigenlijk helemaal van het Boeddhisme.

Ik werd flink ziek en meer dood dan levend aanvaarde ik liftend de terug reis en belande in Istanbul in het ziekenhuis.

 

Er is altijd een aanleiding waarom iemand met zen begint en dat kan soms een lang voortraject hebben,

Op mijn zoektocht naar vrijheid ben ik van alles tegen gekomen Yoga, hare Krishna, youth for christ, en nog meer goeroes die je bereidwillig je vrijheid weer afnamen. Ze beloofden van alles maar het enige wat er gebeurde was dat er vanalles moest en je er financieel armer van werd.

Ik ben in 1978 met zen begonnen, dat was in een kapelletje van franziskaner monniken.

Bij de eerste les ging er een knop om, er gebeurde daadwerkelijk iets.

Mijn somberheid verdween mijn boosheid smolt weg en alles en iedereen lachte me toe.

Het heeft me tot nu toe niet meer los gelaten.

De moeilijkheid van zen is, het is zo simpel dat voor je het snapt je eerst de hele boekenkast in je hoofd van vooroordelen er uit moet gooien.

Zen spreekt direct tot het hart en dat is eng dus zet je snel een serieus masker op.

Academische maskers werken heel goed en vind dan maar eens een zenmeester die je masker op tilt

en zegt ‘Kiekeboe’ , o, daar ben je.

Mijn leraar in Japan was er (zen) meester in ik heb vaak vanuit de dokusankamer

horen piepen ‘no, no roshi dont do it’. Hij wist alles weg te graaien, ‘Yes yes, there is a source, give it to me I eat it for breakfast’

Waar geloof je in? Hiernamaals, reïncarnatie, Kwan Yin, Boeddha god?

Welk concept zit aan je vastgeplakt als kauwgom en belemmert je om dat wat je zoekt te vinden.

Natuurlijk je doet je best na een sesshin heb je de kauwgom-gehechtheid van je hand geveegd om tot de ontdekking te komen dat het nu aan je andere hand zit.

Als je dan van moedeloosheid met je handen in het haar zit word het nog erger, dan ben je wel verplicht om je hoofd kaal te scheren en monnik of Zenni (zen non) te worden.

Je toezegging om Zen’ni of monnik te worden zal tot een ontmoeting met je gehechtheden leiden.

 

Natuurlijk ben ik een oude gek die niet weet waar hij het over heeft, maar toch……..

Mag ik een poging doen om duidelijk temaken waar zen-beoefening toe leid.

 

Elk mens is onderhevig aan verschijningsvormen we zijn er met lichaam en geest aan vastgeklonken.

We geloven er in en ons geloof maakt ze bestendig.

Dit maakt ons tot mens.

Waar we niet aan kunnen ontsnappen is de wetenschap dat elk begin een eind kent.

Elk mens weet dat hij/zij sterfelijk is.

Deze kennis is de grondslag van elke religie.

Religie geeft ons troost, verbondenheid, en overtuiging.

Nu is overtuiging de bron van verdeeldheid het is je vastklampen aan je eigen gelijk, geloof en inzichten.

Hier naar leven, (geloof en je inzicht) brengt grote twijfel met zich mee, wat ons weer dieper inzicht geeft in ons eigen bestaan.

Hierdoor kijken we met andere ogen naar ons zelf en de wereld en het gevolg is honger naar meer inzicht.

Alles begint te schuiven, normen en waarde veranderen, oordeel maakt plaats voor compassie.

God is geen wraakzuchtig persoon meer, maar een god van liefde. (trouwens boeddha ging niet in op de vraag of er wel een god bestaat)

Kortom het beoefenen van religie verschaft inzicht en ruimere verbondenheid met de heelheid van alles, (schepping).

In het verleden heb ik wel eens geschreven dat zen een agressief wasmiddel is, het wast grote gaten in je ego.

De beoefening van religie drijft je naar de afgrond en dan vraagt je leraar om een stap voorwaarts te

nemen.

Daruma zij tegen Huike ‘zen is niks voor angsthazen’.

Om zijn motivatie kracht bij te zetten hakte Huike zijn arm af.

Religie zet je met je rug tegen de muur en dwingt je om los te laten.

Wat een opluchting als je merkt dat wat je mee torste je alle lucht en vrijheid ontnam.

Helaas stop je in het gat dat gevallen is je overtuiging, geloof en inzicht.

Het ego is een kapstok die je hele identiteit vertegenwoordigt.

Noem die kapstok voor het gemak IK.

Ik ben………. Vul maar in: zenboeddhist, vrouw, man, directeur, putjesschepper enz.

Je rotsvast vertrouwen in dat wat aan de kapstok hangt van jou is brengt een schok teweeg als je er iets van je kapstok verdwijnt.

Sommigen vechten om het wee terug te krijgen, anderen worden depressief en sommigen zijn opgelucht.

Bijna niemand realiseert zich dat zijn/haar hele identiteit ‘smoke and mirrors’ is.

Het geloof er in is graaien in de leegte op een gegeven moment schenkt Guan yin de barmhartige van het zuivere gehoor, duivels om je kapstok leeg te roven en hangen je kapstok vol met.

ik ben ziek, ik ben invalide, gescheiden, weduwe. Je kunt beter alles weg geven voor het je afgenomen word.

Nee dat valt niet mee, de grootste onder ons waren ondanks hun ervaring en inzicht nog steeds een mens met gehechtheden. Christus riep tijdens zijn ultieme beproeving: ‘Mijn god waarom heeft u mij verlaten’.

Gelukkig is er compassie en zijn er wegwijzers op het pad. Bijvoorbeeld de berg Karmel van Johannes van’t Kruis

 

Met een zijn schets van de duizend bladige lotus maakt hij het pad zichtbaar. Duizend bladige lotus omdat ik in de schets een hoofd of schedel zie. In de rond geschreven tekst zie ik de ushnisha (de uitstulping op het hoofd van boeddha) 

Een gedeelte van de tekst die in zijn schets staat gaat als volgt:

Om te komen tot alles te smaken,
wil niet smaak hebben in iets;
om te komen tot alles te bezitten,
wil niet iets bezitten in niets;
om te komen tot alles te zijn,
wil niet iets zijn in niets.
Om te komen tot wat je niet smaakt,
moet je gaan waarlangs je niet smaakt;
om te komen tot wat je niet weet,
moet je gaan waarlangs je niet weet;
om te komen tot wat je niet bezit,
moet je gaan waarlangs je niet bezit;
om te komen tot wat je niet bent,
moet je gaan waarlangs je niet bent.


Christendom, boeddhisme enz, elke religie is een methode tot bevrijding

Ze leiden allen naar de zelfde bevrijding

Zo ook het harte lied van Guan Yin

HET HARTE LIED

Toen ‘De barmhartige van het zuivere gehoor’ haar/zijn lichaam en geest liet wegvallen was de
ontmoeting met haar/zijn zijnsvorm onvermijdelijk. Ze/hij zag dat de vijf grondslagen voor haar/zijn
bestaan geen persoonlijkheid of zijnsvorm kent.

O, zachtaardige Sariputra,
Elke verschijningsvorm is niets anders dan leegte, leegte is een verschijningsvorm
Elke vorm is leeg en leegte is vorm
Dit geld ook voor gevoel, het denken, verlangen en bewustzijn. Hun natuur is leegte.
Het is geen afwezigheid van gevoel. Afwezigheid van gevoel is een ook gevoel,
het gevoel van afwezigheid van gevoel. De grond van gevoel is leegte.
De afwezigheid van denken, is ook denken. De gewaarwording van niet denken,
De grond van het denken is leegte.
Het is geen afwezigheid van verlangen. Afwezigheid van verlangen is voorwaarde voor verlangen,
zoals duisternis de voorwaarde voor licht is.
De grond van verlangen is leegte
Hoor zachtaardige Sariputra
Hier waar elke zijnsvorm leegte is, worden alle dharma’s kenbaar als leegte
Ongeschapen en niet teniet gedaan
De Dharma is zonder toekomst of verleden er is geen grond voor aanwezigheid
Daarom Sariputra is er leegheid
Dat is Sariputra waarom er in leegt geen vorm, geen voelen, geen denken, geen verlangen, en
bewustzijn is.
Alle zinnen zijn vormen van leegte, geen oog, geen oor, geen neus, geen mond, geen lichaam, geest of
ziel. Geen geluid, reuk, smaak, voelen, gedachten, lichaam of geest.
Niets te zien, niets te overwegen, niets te weten, niet iets te weten
Het kent geen leeftijd geen geboorte of dood
Het kent geen smart, geen verlangen, er is noch komen noch gaan, leegte is onvernietigbaar.
Daarom Sariputra verblijft de verlichte zonder bekommernis in leegte zonder belemmering, vrij van
angst zonder misleiding, volledig ontwaakt. Dit is Nirwana, nooit verborgen altijd geweest.
Daarom Sariputra dit ‘lied van het hart’ waar de patriarchen van heden, verleden en toekomst op
vertrouwen, zonder angst lichaam en geest laten vallen zij verblijven in Nirwana
Leer deze woorden neem ze ter harte ze ledigen alle smart en pijn deze woorden zijn waar.
De oude Patriarchen kennen ze als

(Gate, gate paragate, parasamgate, bodhisatva),

Gegaan, alles voorbijgegaan, voorbij het voortgaan, geen pad, lichaam (ziel) noch geest.
Dit is niwana.

Dit is mijn vertaling van de hartsutra die toegeschreven word aan Kwan Yin.
Kwan Yin is het concept van mededogen, verbeeld in in een sculptuur die vaak afgebeeld word met duizend handen en elf boeddha hoofden.
Het is logisch dat al die handen symbool staan voor helpen, ik zie dat als volgt. Kwan yin reikt je alles aan om het boeddhaschap te realiseren, voor mij is de totale buitenwereld Kwan Yin.
Het toetsenbord waar ik nu achter zit de natte sneeuw die langs mijn raam waait.
Alles is voor mij mededogen en als reminder heb ik een Kwan yin beeldje in mijn huis staan.
Vraag je eens af wat heb je van jezelf?
De trui die je aan hebt?
Het schaap leverde de wol, een goeie ziel heeft er breigaren van gemaakt, enz.
Je huis, je auto, enz.
Je hebt ze je toegeëigend, mijn huis, mijn auto, we eigenen ons zelfs mensen toe, mijn vrouw, mijn man, wat heb je nu werkelijk van jezelf?
Mijn leraar zei: ‘Je ontkent je diefstal terwijl je de gestolen spullen nog in je handen hebt’.
Mocht je het hier mee eens zijn dan is uw hele buitenwereld Kwan Yin, en bestaat uit mededogen.
Ik bevind mij dan in uw buitenwereld dan zou u mij als mededogen moeten zien terwijl u naar het boeddhaschap streeft. Boeddha en Kwan Yin zijn niet gescheiden van elkaar, je zou kunnen zeggen dat Kwan Yin uit miljarden boeddha’s bestaat. Is er in dit geheel nog iets te vinden wat je als een zelf kunt benoemen? Zen is zelfonderzoek, onderzoek naar je gehechtheden als je dan op een punt komt waar je al je idefixen moet inleveren, je kennis, je status, lichaam en geest.
Kijk om je heen iedereen is gevangene van zijn/haar eigen illusionaire gehechtheden, hoe pijnlijk is het vastklampen er aan.
Bij deze bied ik mijn verontschuldegingen aan voor mijn vingerwijzing op de zere wond.
Leonard Cohen omschreef het als volgt:

De beschouwing van Leonard Cohen

SHOW ME THE PLACE
Where you want your slave to go
Show me the place
I’ve forgotten, I don t know
Show me the place
For my head is bending low
Show me the place
Where you want your slave to go
Show me the place
Help me roll away the stone
Show me the place
I can’t move this thing alone
Show me the place
Where the Word became a man
Show me the place
Where the suffering began
The troubles came
I saved what I could save
A thread of light
A particle, a wave
But there were chains
So I hastened to behave
There were chains
So I loved you like a slave
Show me the place

Where you want your slave to go
Show me the place
I’ve forgotten, I don t know
Show me the place
For my head is bending low
Show me the place
Where you want your slave to go

Ons hele pad staat vol wegwijzers.
Ik ben dyslectisch en dat hete in mijn tijd dom mijn grammaticale ontwikkeling heeft daar behoorlijk onder te lijden gehad.
Het werd voor mij een uitdaging om mijn inzichten op papier te zetten, terwijl zen om de geschriften heen gaat. Dit hele geschrift is niet meer dan letters, niet eens op papier maat in eentjes en nulletjes, bits and bites, dualistisch.
Daarbij komt nog dat alles ‘in the eye of the beholder’ gelezen word.
Voor mij is schaamteloos schrijven een wegwijzer op mijn pad

Een vriend van mij schreef een haiku.

Woorden verbergen
hun ganse schaamte voor een
gebrek aan woorden

De grootste troost voor de gehele mensheid is er is geen onderscheid niets of niemand is
buitengesloten boeddhaschap, nirwana is ons geboorterecht.
In het christendom en alle andere religies niet anders.
Niemand is buiten gesloten van christenschap, de hemel is je geboorterecht

No smoke, no mirrors

Hongaku Zeshin